Help de slachtoffers van de vuurzee in Moria

Help de slachtoffers van de vuurzee in Moria

Kleine kinderen, zwangere vrouwen, ouderen: op het Griekse eiland Lesbos sliepen ze vannacht langs de kant van de weg.

Ze waren op de vlucht – alweer. Deze keer voor een allesverwoestende vuurzee. De paar bezittingen die ze nog hebben verzwolgen door het vuur. De kleding die ze aanhadden is vaak het enige wat hen nog rest. Hartverscheurende beelden, die mij net zoals zoveel andere Nederlanders geraakt hebben. Het vestigt weer de aandacht op het menselijke drama dat zich daar onder onze neus voltrekt.

Kamp Moria bestaat niet sinds gisteren en de slechte omstandigheden zijn niet nieuw.

Want kamp Moria bestaat niet sinds gisteren en de slechte omstandigheden waarin mensen daar moeten leven zijn niet nieuw. Al jaren wordt er over gesproken. Over hoe we die mensen daar weg krijgen, hoe we ze beter kunnen opvangen, of Nederland niet 500 weeskinderen uit deze hel zou moeten overnemen. Maar nog allemaal zonder resultaat.

Europa – ook de Nederlandse regering – staat erbij en kijkt ernaar. Griekenland moet het zelf maar oplossen, herhaalde het kabinet gisteren. Een hardvochtige reactie, zonder enig mededogen. Daarom doe ik vandaag tijdens het debat weer een klemmend beroep op minister Kaag , staatssecretaris Broekers-Knol en de rest van het kabinet: stop met wegkijken en doe iets.

Er is nu eerst behoefte aan noodhulp, om de tienduizenden mensen te helpen die geen dak meer boven hun hoofd hebben. Ten tweede moet er wat geregeld worden voor al die weeskinderen die in deze hel leven. Die moeten we opnemen, ook in Nederland. En er moet betere opvang komen voor alle andere asielzoekers in het kamp, en dat kan Griekenland niet alleen.

Er is nu behoefte aan noodhulp, om de mensen te helpen die geen dak boven hun hoofd hebben.

Duitsland heeft in Europa al het voortouw genomen. Nederland moet zich daarbij aansluiten. Want of deze mensen nu recht hebben op een vluchtelingenstatus of uiteindelijk toch niet in Europa kunnen blijven: in dergelijke omstandigheden kan niemand leven. Het is mensonterend en Europa ontwaarding. Mensen in nood moeten altijd kunnen rekenen op onze medemenselijkheid.