Lily en Howick mogen blijven! Dat is fantastisch nieuws. Eindelijk krijgen zij de kans weer rustig te slapen en na te denken over hun toekomst. En dat zou voor ieder kind vanzelfsprekend moeten zijn. Geen kind zou moeten leven met een permanente donkere wolk boven het hoofd. Met een gevaar dat altijd latent aanwezig is. Het beste verwoord door Howick zelf: “De onzekerheid dat je s’ochtends vroeg wakker wordt en denkt ‘misschien komen ze ons wel halen’.
Kinderen verdienen het kind te zijn. Om af te spreken met leeftijdgenootjes om te gaan voetballen, in plaats van met advocaten.
We weten echter dat dit geen geïsoleerd geval is. Er zijn meer kinderen – zoals Lily en Howick – die al 8, 9 of 10 jaar in Nederland zijn. Het laat zien dat het Kinderpardon knelt en dat structurele oplossingen nodig zijn. En deze discussie is niet nieuw.
Vandaag heb ik in het debat opnieuw aandacht gevraagd voor de oplossingen waar wij ons al langer hard voor maken.
Wij zijn het verplicht aan deze kinderen om ons werk beter te doen en hun een toekomst te bieden.
Kinderen verdienen het kind te zijn. Om af te spreken met leeftijdgenootjes om te gaan voetballen, in plaats van met advocaten. Wakker liggen van die leuke jongen in de klas, niet van gerechtelijke uitspraken. Ik weet als geen ander hoe lastig deze dossiers zijn en dat er altijd grensgevallen zijn. Maar wij zijn het verplicht aan deze kinderen om ons werk beter te doen en hun een toekomst te bieden.