Ieder kind een eerlijke start

Het aanbod van commerciële bijles, examentraining en huiswerkbegeleiding groeit als kool. Dat is prettig, als je het kan betalen. Maar er dreigen Amerikaanse praktijken te ontstaan. Iets dat de PvdA absoluut niet wil.

Want voor een grote groep kinderen is er helemaal geen geld om dure bijlessen te betalen. Of weten ouders de weg naar gesubsidieerde en gratis varianten niet te vinden. Dit betekent dat de kansenongelijkheid in ons onderwijs toeneemt. Dat niet alle kinderen dezelfde kansen krijgen om het beste uit zichzelf te halen.

Ik de minister gevraagd om in kaart te brengen hoeveel leerlingen gebruikmaken van schaduwonderwijs; uitgesplitst in betaald en gratis, en hoe het zit met de kwaliteit.

Vandaag sprak ik hierover in de Tweede Kamer met minister Slob. Daar noemen we deze vormen van  extra ondersteuning ‘schaduwonderwijs.’ In mijn ideale wereld zou ieder kind dat dat nodig heeft op zijn of haar eigen school terecht kunnen om bijgespijkerd te worden in lastige vakken of om begeleid te worden in het halen van deadlines. Maar door grote klassen, werkdruk en lerarentekorten is dat bij lange na nu niet het geval.

Het gevolg is dat steeds meer ouders die dat kunnen betalen naar private aanbieders grijpen. En dat kinderen van ouders die dat niet kunnen betalen, tussen wal en schip dreigen te vallen. Dat is onacceptabel. Want de wijk waarin je opgroeit en het inkomen of opleidingsniveau van je ouders mogen nooit bepalen welke kansen je krijgt.

In mijn ideale wereld zou ieder kind dat dat nodig heeft op zijn of haar eigen school terecht kunnen om bijgespijkerd te worden in lastige vakken of om begeleid te worden in het halen van deadlines.

Daarom heb ik de minister gevraagd om in kaart te brengen hoeveel leerlingen gebruikmaken van schaduwonderwijs; uitgesplitst in betaald en gratis, en hoe het zit met de kwaliteit. Op welke plekken kunnen jongeren via hun school of een gemeentefonds aankloppen voor betaalbare extra ondersteuning? En hoe groot is de groep die dat nu niet kan? Dat moeten we weten om ervoor te zorgen dat elk kind zeker kan zijn van gelijke kansen.

Gelukkig zijn er ondertussen honderden professionals en vrijwilligers door het hele land die zich dag in dag uit inzetten om kinderen een steuntje in de rug te geven. Met persoonlijke ondersteuning, maar ook via weekendscholen en buurthuizen. Eerder dit jaar ontmoette ik Darine El Houfi, een twintiger uit Zeist die zelf als kind niet de kans had om bijlessen en huiswerkbegeleiding te volgen. Toch schopte hij het tot de universiteit, en zet zich nu in om kinderen die dat nodig hebben een handje te helpen. Kijk hieronder naar zijn verhaal!